Rzut Okiem #1

W jednym z polskich przekładów Władcy Pierścieni, Obieżyświata przetłumaczono jako Łazika. I to jedyna rzecz jaką mam z nim wspólną, z tą różnicą, że on się włóczył bo musiał a ja łazikuję bo lubię.

Podczas jednej z takich włóczęg wybrałem się w polskie Tatry. Był to ostatni dzień roku, krótki dzień, dużo śniegu. Wszyscy już dawno szykowali się na imprezki tylko ja dopijałem ostatni łyk herbaty w schronisku przed wyruszeniem w ostatnia drogę. W sumie wszytko było dobrze, z gór zszedłem jeszcze za dnia i na ostatni rzut zostawiłem sobie Dolinę Chochołowska. Wyruszyłem o zmroku, który momentalnie przerodził się w noc i tu włączyła się moja chora wyobraźnia RPG-owca. W okolicy żywej duszy, wszędzie ciemno, bo moja czołówka pokazuje zaledwie na kilka metrów, tak co bym w jakąś dziurę nie wpadł lub ścieżkę zobaczył. Po obydwu stronach porośnięte lasem góry. Niewiele myśląc ruszyłem z buta i mimo zmęczenia trasę zrobiłem w niezłym jak na mnie czasie z duszą na ramieniu. Ktoś zapyta się jaka chora wyobraźnia. Rzućcie okiem poniżej a na pewno zrozumiecie.




No i co? Sami widzicie. Nie ma się co dziwić. Te kilkaset stron zapełnionych potworami wszelakiej maści zrobiło swoje.



PS. Przepraszam za jakość, mam nadzieję, że następnym razem będzie lepsza.